Ook op kantoren worden vaak levendige gesprekken gevoerd, waardoor men van alles aan de weet komt. Op het kantoor van de dichteres H. M. [Michaelis] werkte zekere mevrouw Pasma, die vertelde, dat haar man 'het met zichzelf deed' en dat de huisarts, terzake door haar geraadpleegd, verklaard had 'zoiets nog nooit te hebben meegemaakt'. En dat is nog niets vergeleken bij wat ik moet opschrijven.
Tamme duif met doperwten
Bak jonge duiven rondom goed bruin in boter, met spekjes en verse zilveruitjes erbij. Bloem erover en laat, de duiven wentelend, iets bruinen.
Redelijk wat bouillon erbij (de doperwten moeten er in garen en in gebonden saus gaart dat niet goed). Aan de kook, wat tomatenpuree erdoor en verse doperwten.
Gaar de doperwten pas als de duiven gaar zijn, want dat gaat snel, op niet te hoog vuur en onder een deksel.
Ontvet vóór het serveren.
Hoe wij Peter Z. - door wie ik ongeveer een jaar later ook Giovanni L. zou ontmoeten - leerden kennen, is één van die geschiedenissen die men op geen enkel kantoor kan horen; die je eigenlijk nergens kunt vertellen; en die de mensen je kwalijk nemen als je ze opschrijft. Ik weet alleen maar, dat ik deze wederom eenzame geschiedenis moet opschrijven, of dat ik nooit meer zal schrijven.
Lamsschijven op de manier van de Poitou
Neem dikke schijven lamsbout, met bot. Geen jong lam!
Bruin ze goed in boter, in een zware pan waarbij een goed deksel hoort.
Z/p, een flinke scheut marc de Bourgogne (of zo) en evenveel water. Het moet genoeg vloeistof zijn om de schijven in gaar te stoven.
Voeg per schijf zes hele, gepelde knoflooktenen toe. Leg een vel bakpapier op de pan en daarop het deksel.
Kook zo langzaam mogelijk, ongeveer twee en een half uur.
Zij begint, deze kleine geschiedenis, in de zomer van het jaar 1968 toen wij, Teigetje en ik, aan de Plantage Kerklaan woonden, waar ik een paar maanden lang in alle ernst geloofde, dat ik gelukkig was. Tegenover onze etagewoning lag de ingang van de dierentuin, waarvan ik lid was en waartoe ook Tijger, als student, voor niets toegang had.
Lamsschenkel met knoflook
Bruin de schenkels in olijfolie in en stoofpan.
Zout, ongepelde knof erbij, deksel, anderhalf uur, uiterst laag vuur (stoofpan op laagste vuur en toch met een plaatje); draai ze af en toe.
Doe er wat water bij en laat nog een uur met de deksel er op staan.
Steeds als u merkt dat het water is verkookt weer wat water erbij.
Gedroogde groene kruiden er over en ga een uur door met water sprenkelen. Deksel!
Als u denkt Nou kan het niet mooier gaar, dan is het gaar.
Vet afgieten, deglaceer met witte wijn, giet het vocht door een zeef, verwijder de knoflook-vellen, terug in de pan, aan de kook.
Maal er peper over.
Op een vrijdagmiddag in augustus wilden wij, na boodschappen te hebben gedaan op de markt in de Dapperstraat, op de terugweg door de dierentuin heen - bij de zuidelijke ingang, die ook toegang gaf tot het Aquariumhuis, er in en bij de westelijke hoofdingang bijna recht tegenover onze woning, er weer uit - naar huis terugkeren. Het was zonnig, warm weer en toen wij de zuidelijke ingang waren binnengekomen gingen wij, in strijd met onze oorspronkeljke bedoeling, niet rechtstreeks de Tuin in maar betraden, wegens de schaduw en de verwachte koelte, eerst het Aquariumhuis.
Kweepeer uit de oven
Snijd kweeperen doormidden, in de lengte natuurlijk. Snij tegen het omvallen een klein kapje van de bolle kant.
Leg ze in een ovenschotel, met vlokjes boter er op, en bestrooi met suiker.
Giet wat water rond de kweeperen en bak gaar in een warme oven.
Eet lauw.
Het was er niet veel koeler dan buiten, en tamelijk vol. Er waren talrijke klassen van middelbare scholen, en in die groepen bevonden zich veel mooie Jongens, toverachtig belicht door het onderzeese schijnsel uit onzichtbare lantarens dat hen schaduwloos omsloot en hun gelaten, hoofdhaar en de omtrekken van hun heupen oneindig veel scherper en smartelijker zichtbaar maakte dan enig daglicht ooit zou kunnen doen.
Bekleed kleine lage ingevette bakvormpjes (met een gecanneleerde rand) met bladerdeeg. Prik het deeg heel goed in.
Klop twee eieren met 125 gram poedersuiker tot heel luchtig. Meng met drie heel fijn gebroken uitgedroogde macarons (je kan ook heel fijn gebroken amandelen gebruiken). Die macarons breek je een dag eerder al aan stukken om ze te laten drogen.
Bestrijk de bodem van het bladerdeeg met wat abrikozenjam. Vul de vormpjes met het mengsel. Decoreer met drie halve amandelen. Bestrooi met poedersuiker.
Bak in een vrij warme oven.
Een blonde jongeman, met kort haar, van naar schatting ongeveer 20 jaar, gekleed in een lichte wollen trui boven een strakke, grijsachtige heupbroek, keek ons enkele ogenblikken doordringend aan, maar liep toen door zonder ons enige duidelijke aandacht te schenken.
Broodkorst met abrikozen
Rooster of bak sneden boerenbrood, of rooster of bak sneden oud boerenbrood kort.
Laat koelen en besmeer met boter.
Beleg met halve abrikozen, de snijkant naar boven, zonder pit natuurlijk, en de holtes gevuld met vanillesuiker (ik ga er nu van uit dat u een pot hebt staan met daarin fijne kristalsuiker, waarin al een jaar lang gesplitste vanillestokjes zitten; u hebt die pot natuurlijk dagelijks omgehusseld, dat spreekt voor zich; aan die flauwekul van afgeschrapte vanillestokjes in heel goedkope Retteketet-rum opbewaren, daaraan doet wij natuurlijk niet mee).
Druk plat.
Bak in een matige oven op een rooster (met wat er onder) vrij lang, tot het brood krokant is en de abrikozen pulp en gekarameliseerd.
